Van bocht naar bocht, op pad op de Saar-Hunsrück-Steig
22. Juli 2020
Een wandelpad van 410 kilometer en 111 mogelijkheden om het wandelplezier te verlengen: als je in het Saarland iets uitvoerig kunt doen, dan is het wandelen, en wel over de mooiste wandelpaden van Duitsland in een ongerepte natuur.
Stephan knippert met zijn ogen tegen de zon. Voor deze septemberdag worden hoge temperaturen voorspeld, daarom is hij al vroeg uit de veren. Hier in het bos is het nog lekker koel. Zacht vangt de bosgrond zijn stappen op. Op de huizenhoge beuken, eiken en douglassparren groeit mos, de zonnestralen schitteren door de kruinen. Stephan stopt even bij een beek voor verfrissing, hij laat het koude water over zijn onderarmen stromen en gaat weer verder.
Idyllische graspaden en smalle boswegen zoals deze zijn typisch voor de Saar-Hunsrück-Steig: 70 procent van de tocht gaat door het bos, over velden of langs rivieren en dit maakt de tocht zo bijzonder op Europees niveau. En, tot grote geruststelling van Stephan, "je kunt onmogelijk verdwalen. Om de paar honderd meter staat er een blauwgroene wegwijzer". Het langeafstandspad is het hele jaar door mooi. Niet voor niets is dit Premiumpad van 410 kilometer voor de tweede keer onderscheiden tot 'mooiste langeafstandspad van Duitsland'. Stephan is in de streek opgegroeid en kent de omgeving als geen ander. Hij vindt de herfst de mooiste tijd, als de boombladeren geel en oranje kleuren.
Aangezien het pad over de Hunsrück gaat, is de helft van de naam van de tocht qua landschap duidelijk in beeld. Het stuk langs de Saar stelt een stuk minder voor, want de ‘Steig’ komt in de 27 etappes langs een behoorlijk aantal rivieren. Het pad begint in Perl aan de Moezel, steekt twee keer de Saar over, stuit bij Nonnweiler op de Prims, nadert bij Idar-Oberstein de Nahe, ziet in de verte de Simmerbach, gaat dwars over de Hunsrück naar de Moezel, maakt weer een slinger naar de Simmerbach om dan in ruige bochten naar het eindpunt Boppard am Rhein te kronkelen.
Het s goed mogelijk dat degenen die de naam van de Steig bedachten voor de Saar gekozen hebben omdat het pad langs een van de mooiste uitzichtpunten op deze rivier gaat. Het uitzichtpunt Cloef ligt 180 meter boven de rivier en is een van de meest populaire bezienswaardigheden van het Saarland. Stephan zit ontspannen naast het terras waar toeristen uit diverse landen van het uitzicht genieten. De wind doet flarden van Engelse en Franse zinnen overwaaien. Soms hoort hij ook de typisch Saarlandse tongval. Ze komen allemaal om te zien hoe de Saar onder in het dal een bijna dichte cirkel maakt om een beboste heuvel.
De begeleiders van de Saar-Hunsrück-Steig
Omdat Stephan ook graag het Saarland buiten de Steig wil verkennen, heeft hij zich voorgenomen om een paar Traumschleifen mee te pikken. Hij vindt het Rotsenpad (Felsenweg), dat voor een groot deel over de Saar-Hunsrück-Steig gaat, fantastisch. Geen wonder! Als je bij Scheiden het bos in gaat, dan lijkt het alsof je in een andere wereld wandelt. De eerste meters is het bospad omringd met muren van jonge loof- en naaldbomen. Na het eerste klimmetje wordt het bos dunner en kun je de Lannenbach die tussen de bomen kronkelt goed zien. Er zijn meerdere houten bruggetjes over het langzaam stromende water. Op de stam van een oude naaldboom zijn de lila bordjes van de Traumschleifen en de groenblauwe van de Saar-Hunsrück-Steig gespijkerd. Na een paar meter wordt duidelijk waarom deze tocht het Rotsenpad heet. Midden in het bos prijkt een indrukwekkende grijze rots: de Bärenfels, een van de drie enorme rotsen die de wandelaars te bestieren krijgen. Het pad gaat via natuurlijke, met mos begroeide treden naar boven.
Al met al grenzen er 111 Traumschleifen aan de Saar-Hunsrück-Steig, waarvan 45 in het Saarland. De als Premiumwandeltochten onderscheiden rondtochten hebben een lengte van 5 tot 20 kilometer. De meeste starten op of in de buurt van de Saar-Hunsrück-Steig. Ook op de Traumschleifen is het onmogelijk verdwalen dankzij de duidelijk zichtbare lila borden.
Overnachten bij de Kelten
Stephan bereikt het Nationale Park Hunsrück-Hochwald bij het vallen van de avond. Ondertussen is het wat frisser geworden, maar hier, tussen het dichte bladerdak van de bomen en de dikke ritselende laag bladeren op de grond is het nog verrassend warm. Hoe hoger het steile bospad klimt, hoe meer stenen er langs het pad liggen. Eerst kleine, van baksteenformaat. En later stenen zo groot als een mens. Eerst sieren ze alleen de rand van het pad, daarna liggen ze op het pad en dienen ze als traptreden.
Het zijn de uitlopers van de Keltische ringmuur op de top van de Dollberg in het natuurpark. Hier stond ooit de machtigste Keltische vestingmuur van Europa. De in de eerste eeuw v.Chr. nog 20 meter hoge en 25 meter brede wering maakte de daarachter verscholen Keltische nederzetting onneembaar. Nu zijn er van de Hunnenwall, zoals de muur genoemd wordt, slechts resten over. Maar die mogen gezien worden: de machtige Geröllberg trekt een sleuf van 2,5 kilometer door de beboste bergkam.
Stephan beklimt de muur tree per tree. Eenmaal aan de andere kant haalt hij zijn mobieltje uit zijn rugzak. Hier vlakbij moet ergens de bivakplaats zijn waar hij gaat overnachten. Na een paar meter leidt zijn gps hem dwars door het veld het bos in. De meeste bivakplaatsen zijn niet te zien vanaf de bospaden, zodat de gebruikers ondanks de nabijheid van het langeafstandspad toch enige privacy genieten. Tegen een rotswand, een paar meter lager, ontdekt Stephan uiteindelijk het houten platform dat plaats biedt aan twee tenten.
De bivakplaats 'Keltenlager', waar Stephan de nacht door gaat brengen, is niet de enige bivakplaats langs de Saar-Hunsrück-Steig. De kampen liggen midden in het bos, goed verstopt, en zijn de ideale overnachtingsplaatsen voor wandelaars die de natuur ten volle willen beleven. Je boekt je plekje online voor 10 euro per nacht. Bij je reserveringsbevestiging ontvang je de gps-coördinaten en een kaart van de laatste kilometer naar de bivakplaats.
Ondertussen is het aardig donker geworden. Stephan zit aan de houten tafel en eet zijn boterham bij een kampeerlampje. Achter hem wacht zijn nachthok, een groene werptent met slaapzak en matje. Er klinkt geritsel in het onderhout. Zou het een van de wilde katten zijn die hier in het park leven? Stephan verheugt zich op zijn nacht in de natuur. Maar voordat hij onder de wol gaat, geniet hij in het donker van de heldere sterrenhemel.
Fotos: Gregor Lengler