Als eerste werd de toren gebouwd, later gevolgd door de recentere kapelzaal. De romaanse stijlelementen van de toren wijzen erop dat hij in de 13e of 14e eeuw werd gebouwd. De toren, die tegenwoordig een licht gebogen, barok piramidedak met een lantaarn heeft, is het oudste bewaard gebleven gebouw in het dorp. De klok van St. Anthony dateert daarentegen uit 1509. Op de bovenrand van het klokhuis staat in verhoogde gotische kleine letters: "anthonius heis ich dietrich wolf von proeme goeis mich anno MCCCCCIX". Hoewel de inscriptie nog steeds een verwijzing is naar de gotische periode, is de vorm van het kloklichaam met de structurerende profielringen al een voorbode van de Renaissance. De klok is gewijd aan Sint Antonius, de beschermheilige van vuur, pest en epidemieën. In de 16e eeuw werd de kapelzaal aan de toren toegevoegd. Het oude wapenschild met het jaartal 1606 boven de toegangsdeur van de kapel, dat niet meer bestaat, getuigt van een grote verbouwing. In de tweede helft van de 18e eeuw werd het interieur van de kapel ingrijpend verbouwd. Barokke kruiswegstaties in beschilderd zandsteen sieren de muren op een levendige en expressieve manier. Het altaar is ook gerenoveerd met lijstwerk in barokstijl. Daarop staan het Madonnabeeld en de beelden van de heilige Wendalinus en de heilige Jodokus, oudere werken van de kruisweg van Selbach afgebeeld. De Catharinakapel is – gevormd door verschillende stilistische tijdperken – een volwassen geheel en een cultuurhistorisch gebouw dat de moeite waard is om te behouden.
